Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι. Δε φτάνει που ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου δε μας έδωσε το λόγο να μιλήσουμε για τις ερμηνευτικές παρανοήσεις του Αντιδημάρχου που αφορούσαν την υπηρεσιακή λειτουργία προϊσταμένης - εργαζόμενης, η οποία προχώρησε σε καταγγελία παραβίασης προσωπικών δεδομένων, είχαμε και κατηγορίες από τον «επαγγελματικό τύπο» του τόπου ότι δε στηρίζουμε τους συναδέλφους που εισηγήθηκαν την εφαρμογή του κανονισμού καθαριότητας.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα μαθήματα δεοντολογίας που μου παραδίδετε, αλλά για άλλη μια φορά θα σημειώσω ότι η άγνοια είναι πολύ κακός οδηγός για τη δημοσιογραφία και ειδικότερα την επαγγελματική. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα ότι το ΔΣ του Συλλόγου μας έχει την υποχρέωση να «υποστηρίζει» τις εισηγήσεις της Δημοτικής Αρχής. Έτσι, λοιπόν, για την αντιδημοκρατική λειτουργία του Προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου κουβέντα από τον εν λόγω τύπο, για τη μη «στήριξη» της εισήγησης της Δημοτικής Αρχής (;) (εισηγητής ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος), ξεσπάθωμα και αποκεφαλισμοί.
Θα ήθελα, ακόμα, να κάνω μια διευκρίνιση προς το Προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου. Όταν παρευρίσκεται στις συνεδριάσεις κάποιος από το ΔΣ μας, δεν παρευρίσκεται ως πρόσωπο αλλά ως συνδικαλιστικός θεσμός. Εν προκειμένω βρέθηκα στο χθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο ως εκπρόσωπος του Συντονιστικού των Συλλόγων Εργαζομένων Πάρου Αντιπάρου και ως Γραμματέας του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Πάρου Αντιπάρου. Καλό θα ήταν, λοιπόν, τόσο ο Πρόεδρος όσο και οι λοιποί παρακαθήμενοι να καταλάβουν ότι απέναντί τους δε στέκεται ένα πρόσωπο, το οποίο έχουν κάθε δικαίωμα να αντιπαθούν σφόδρα, αλλά ένας θεσμός τον οποίο οφείλουν να σέβονται όπως το Δήμαρχο, τους Αντιδημάρχους και τους υπόλοιπους Δημοτικούς Συμβούλους. Κατ’ επέκταση δεν είναι δυνατόν να μη δίνεται ο λόγος στον εκπρόσωπο του Συλλόγου, όταν ακούγονται ανακρίβειες στο Δημοτικό Συμβούλιο για εργαζόμενους, οι οποίοι μάλιστα δεν είναι παρόντες για να υπερασπίσουν τη θέση τους.
Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Χθες ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου έφερε σε εκτός ημερησίας διάταξη θέμα, ψήφισμα, το οποίο είχε καταθέσει το Συντονιστικό Συλλόγων Εργαζομένων Πάρου Αντιπάρου από τις 11/11/2019, για τα κίνητρα υπέρ των εργαζομένων στο δημόσιο τα οποία έχουν θεσμοθετηθεί με συγκεκριμένη νομοθεσία (άρθρο 349 του Ν. 4512/2018). Δυστυχώς ο Πρόεδρος, ενώ είχε τη δυνατότητα να βάλει το θέμα στην ημερήσια διάταξη, ώστε να συζητηθεί επισταμένα, επέλεξε τον άλλο δρόμο της συζήτησης στο πόδι. Το συγκεκριμένο ψήφισμα είχε ως μοναδικό στόχο την πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου προς το Υπουργείο Εσωτερικών για τροποποίηση της τροποποίησης διάταξης που χώριζε τους εργαζομένους του Δημοσίου σε δύο κατηγορίες. Ενώ στο άρθρο 32 του ν. 4483/2017 προβλεπόταν κίνητρα για όλους τους εργαζόμενους του δημοσίου, 6 μήνες μετά, η ίδια κυβέρνηση με το άρθρο 349 του ν. 4512/2018 αφαίρεσε από την παροχή κινήτρων τους μόνιμους εκπαιδευτικούς των δύο βαθμίδων και τους δημοτικούς υπαλλήλους. Παράλληλα προς τεκμηρίωση του ψηφίσματος υπήρχε μια τελευταία παράγραφος στο κείμενο όπου αναφερόταν «…επειδή έχουμε την πρόθεση ως Δήμος να ενεργοποιήσουμε τη σχετική νομοθεσία παρέχοντας τα κίνητρα που μπορούμε στους εργαζομένους προκειμένου να βοηθήσουμε στην αντιμετώπιση του προβλήματος στέγασης που αντιμετωπίζουν, σας καλούμε να καταργήσετε το άρθρο 349 του Ν. 4512/2018 και να επαναφέρετε σε ισχύ το άρθρο 32 του Ν. 4483/2017, ώστε όλοι οι εργαζόμενοι ισότιμα να ενταχθούν στην παροχή των κινήτρων που προβλέπονται.». Για αυτή την τελευταία παράγραφο ακούστηκαν, δυστυχώς, πλείστα «ευτράπελα σχόλια», τα οποία μας απογοητεύουν όχι μόνο ως συνδικαλιστές αλλά πρωτίστως ως πολίτες και οικογενειάρχες που κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο λόγω έλλειψης κατοικιών, καθώς διαπιστώσαμε, για άλλη μια φορά, ότι όλοι οι αρμόδιοι δηλώνουν απόντες από τα κοινωνικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες που εκπροσωπούν.
Συγκεκριμένα:
Ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος των οικονομικών μας είπε ότι η οικονομική υπηρεσία δεν είναι σε θέση να δώσει άμεσα τη βεβαίωση που προβλέπει ο νόμος για να προχωρήσει η διαδικασία. Δηλαδή, ο επίσημος εκπρόσωπος της πολιτείας στο πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης δηλώνει ανήμπορος να εφαρμόσει το νόμο, γιατί η υπηρεσία στην οποία προΐσταται πολιτικά δεν έχει προσωπικό. Και όλα βέβαια είναι καλώς καμωμένα. Ο συγκεκριμένος Αντιδήμαρχος ανήκει σε μια Δημοτική Αρχή η οποία εδώ και 6 χρόνια τοπικής διακυβέρνησης δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα, για να προσλάβει μόνιμο προσωπικό για το Δήμο, έχει υποστηρίξει όλους τους μνημονιακούς νόμους σε τοπικό επίπεδο, οι οποίοι έχουν εξαθλιώσει τη χώρα και τους πολίτες της, και ταυτόχρονα δηλώνει ανήμπορος να ενεργοποιήσει την υπηρεσία του προς εφαρμογή ενός νόμου που μπορεί να βοηθήσει, έστω και στοιχειωδώς, στην επίλυση ενός τεράστιου κοινωνικού προβλήματος.
Ο έτερος Αντιδήμαρχος που πήρε το λόγο μας είπε κι αυτός πολύ καθαρά ότι ο Δήμος δεν είναι υποχρεωμένος να εφαρμόσει το νόμο αλλά ότι δύναται να τον εφαρμόσει. Στο χθεσινό Συμβούλιο, λοιπόν, μάθαμε ότι οι νόμοι της Ελληνικής πολιτείας έχουν δυνητική και όχι υποχρεωτική εφαρμογή. Πλήρως εναρμονισμένος ο Αντιδήμαρχος στην ελληνική κουλτούρα και νοοτροπία του στιλ «είμαι ό,τι δηλώσω και κάνω ό,τι θέλω». Όμως αυτά δεν επιτρέπεται να ακούγονται από έναν θεσμικό παράγοντα ο οποίος ασκεί εξουσία. Για του λόγου το αληθές ο νόμος στο επίμαχο σημείο (παράγραφος 1 και 2 του άρθρου 349 του ν. 4512/2018) αναφέρει: «…οι νησιωτικοί δήμοι με πληθυσμό μικρότερο των 18.000 κατοίκων, καθώς και τα Ν.Π.Δ.Δ. των δήμων αυτών, μπορούν να παρέχουν δωρεάν σίτιση και κατάλληλο κατάλυμα διαμονής στους ιατρούς και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας και των δημόσιων νοσοκομείων, το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, του Ε.Κ.Α.Β. και τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Για τις ανωτέρω παροχές λαμβάνεται απόφαση από το οικείο Δημοτικό ή Διοικητικό Συμβούλιο, με την οποία εξειδικεύονται οι κατά περίπτωση παροχές και το χρονικό διάστημα ισχύος αυτών, κατόπιν βεβαίωσης της ύπαρξης ανάλογων πόρων από την οικονομική υπηρεσία του Ο.Τ.Α.». Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, να μιλάει ο Αντιδήμαρχος για τη δυνητικότητα της εφαρμογής του νόμου, όταν υπάρχουν ήδη 45 αιτήσεις κατατεθειμένες στο συντονιστικό χωρίς μάλιστα να λαμβάνουμε υπόψη τις αιτήσεις που μπορεί να κατατεθούν από τους υπόλοιπους δικαιούχους των κινήτρων που δεν είναι ενταγμένοι, τουλάχιστον ακόμα, στο συντονιστικό. Ούτε βέβαια είναι δυνατόν να γίνεται λόγος για οικονομική ολιγωρία του νησιού των «τουριστικών ρεκόρ» και του 1.000.000 επισκεπτών ετησίως, του νέου αεροδρομίου, και των πολλαπλών ταξιδιών των "τουριστικών πρακτόρων" του Δήμου. Κατ’ επέκταση ο Δήμος Πάρου όχι μόνο δύναται αλλά έχει και την υποχρέωση να ενεργοποιήσει, και μάλιστα άμεσα, τη σχετική νομοθεσία, γιατί το πρόβλημα της στέγασης των εργαζομένων στην Πάρο είναι πολυσύνθετο και επηρεάζει όλη την κοινωνία.
Με την υποστήριξη του ΔΣ Σ.Ε.ΟΤΑ.Π.Α.
Ο Γραμματέας
Γιώργος Ανδρεάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου