Η συζήτηση που καλούμαστε να
κάνουμε είναι το τι Ελλάδα θέλουμε να έχουμε και ποια θα είναι η θέση μας ως
πολίτες μέσα σ’ αυτή. Θα προτάξουμε το κέρδος, άρα τα κριτήριά μας θα είναι
οικονομικά, ή θα προτάξουμε τον άνθρωπο ενταγμένο μέσα στο οικοσύστημα του
νησιού και τα κριτήριά μας θα είναι κοινωνικά και οικολογικά; Έχουμε την
πεποίθηση ότι πρώτα απ’ όλα πρέπει να απαντήσουμε σ’ αυτό και στη συνέχεια να
συμφωνήσουμε στη στρατηγική που θα ακολουθήσουμε, η οποία θα βασίζεται στη
γνώση σε όλα τα επίπεδα που διέπουν τη λογική λειτουργίας των ανεμογεννητριών
αλλά και της παραγωγής και διαχείρισης της ενέργειας γενικότερα. Για μας,
λοιπόν, έχει έννοια να μη στηθούν ανεμογεννήτριες στο πλαίσιο δολοφονικών
αιολικών πάρκων που θα καταστρέψουν τη χλωρίδα και την πανίδα του νησιού και θα
δημιουργήσουν προβλήματα υγείας στους κατοίκους, αλλά, επίσης, σίγουρα έχει
έννοια και το να επανεξετάσουμε τη δυνατότητα παραγωγής ενέργειας από
ανανεώσιμες πηγές, όπως η αιολική και η ηλιακή, με στόχο την αυτάρκεια του
νησιού και την αρμονία της φύσης.
Εάν σε αντίθεση με την παραπάνω
λογική προβάλλουμε τον «καλό» τουρισμό απέναντι στις «κακές» ανεμογεννήτριες,
τα κριτήριά μας αυτομάτως γίνονται οικονομικά το κέρδος θα επιβάλει τον
ανταγωνισμό στις σχέσεις που θα διαμορφωθούν και ο άνθρωπος και η φύση, για
άλλη μια φορά, θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα. Επομένως ο τουρισμός πρέπει να
ενταχθεί πολύ προσεχτικά ως επιχείρημα στη λογική της κατάκτησης της αυτάρκειας
του νησιού αλλά και του σεβασμού της αρμονίας της φύσης , αφού σταματήσει να
αναπτύσσεται σε βάρος του πρωτογενή τομέα του νησιού, αφού σταματήσει να
εκβιάζει τη φύση σε σχέση με τη ρύπανση και το μπετό που θάβουν τη γραφικότητα
του νησιού, αφού περιορίσει το εύκολο κέρδος που διαμορφώνει τιμές εντελώς
εξωπραγματικές σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα και πολύ περισσότερο σε σχέση με
την υπόλοιπη Ευρώπη και αφού αντιληφθεί ότι, εάν αρθρωθεί με οικονομικούς όρους,
θα λειτουργήσει ως αντεπιχείρημα και θα αποτύχει παταγωδώς να σταματήσει τις ΑΕ
να μπήξουν τα φτερωτά καρφιά τους στα μάτια μας.