Ελλάδα - Γαλλία σημειώσατε 2

Τρίτη, Μαΐου 31, 2016

Εδώ και 60 μέρες στη Γαλλία, ο κόσμος είναι στα κάγκελα για τις εργασιακές αλλαγές που επιχειρεί η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Ολάντ, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με τη λαίλαπα που έχουν υποστεί οι Έλληνες σε όλα τα επίπεδα. 

Ξεκίνησαν από κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια από μια νεολαία που έχει όνειρα για το μέλλον. Από μια νεολαία που δεν ζωγραφίζει τη ζωή της πάνω στα τραπεζάκια της φραπεδούμπας που αγοράζεται με την πενιχρή σύνταξη του παππού. Από μια νεολαία που, όταν έρθει η ώρα να εκλέξει τους ανθρώπους του φοιτητικού κινήματος, είναι εκεί και ασκεί τα δικαιώματά της. Από μια νεολαία που, όποτε χρειαστεί, θα κλείσει σχολές και θα κατέβει στο δρόμο να διεκδικήσει το δίκιο της κόντρα στο συρμό και στα συμφέροντα, όποια κι αν είναι αυτά. Μια νεολαία που θα σταθεί δίπλα στον εργάτη, όχι μόνο γιατί αύριο θα βιώσει τις ίδιες δυσκολίες μ’ αυτόν αλλά γιατί σέβεται το μόχθο του. 

Στη συνέχεια άρχισαν να μπαίνουν στον αγώνα και οι εργαζόμενοι. Εργαζόμενοι που δε διστάζουν να κλιμακώσουν τους αγώνες τους μέχρι να πετύχουν τα δίκαια αιτήματά τους. Εργαζόμενοι που προχωρούν σε καταλήψεις ακόμα και πυρηνικών μονάδων παραγωγής ενέργειας, «κόντρα στη βολή των βολεμένων». Εργαζόμενοι που δηλώνουν με σθένος ότι θα συνεχίσουν και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση τις κινητοποιήσεις τους, ακόμα και κατά τη διάρκεια του euro 2016, «αδιαφορώντας» για τις οικονομικές συνέπειες που θα έχει η χώρα τους από πιθανή έλλειψη πελατών εξαιτίας τους. 

Και κοντά σ’ αυτούς είναι και οι πολίτες. Πολίτες γονείς που δεν πήγαν ποτέ έξω απ’ τα σχολειά να βουτήξουν τα παιδάκια τους, γιατί έκαναν κατάληψη και ενοχλούσαν την «ησυχία» του κατεστημένου. Πολίτες δάσκαλοι που πάντα στάθηκαν δίπλα στους μαθητές και φοιτητές τους και ποτέ δεν βγήκε από το στόμα τους το επιχείρημα «σταματήστε θα χάσετε το εξάμηνό σας», γιατί, απλούστατα, υπηρετώντας το κατεστημένο με τη σιωπή χάνουμε όλη τη ζωή. Πολίτες που ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκαν, γιατί μια απεργία έκοψε το ρεύμα και χαλάσανε τα πράγματα που πουλάνε κι απ’ αυτό «ζουν», γιατί το κατεστημένο τους μετατρέπει έτσι κι αλλιώς σε ζόμπι. Πολίτες που ποτέ δε σκέφτηκαν να "κλείσουν" ένα μαζικότατο κίνημα, γιατί άρχιζε η τουριστική περίοδος ή γιατί θα μείνουν χωρίς καράβια για μερικές μέρες. 

Ο πόλεμος που συντελείται σήμερα είναι βαθύτατα ταξικός. Αναδιανέμεται ο πλούτος και ξαναμοιράζεται η γη με ανυπολόγιστες παράπλευρες απώλειες για τις οποίες ο πλούτος ουδέποτε νοιάστηκε. Η ζωή έχει ανέκαθεν ευτελή αξία για δαύτους. Βλέπε τη δημιουργία του τρίτου κόσμου, την εκμετάλλευση των αποικιών, τη γενοκτονία των λαών. Όλα αυτά στο όνομα της δημιουργίας καλύτερων συνθηκών διαβίωσης, τουλάχιστον για έναν πολιτισμένο δυτικό κόσμο, μακριά από πολέμους, και στο όνομα της δημιουργίας μιας ευνομούμενης κοινωνίας με πρόνοια, υγεία, παιδεία, στημένης πάνω σε θανάτους αγέννητων παιδιών. Ο πλούτος χρησιμοποίησε την ιμπεριαλιστική δύναμή του έξω από τα σύνορά του και την ψευτιά και την άγνοια εντός των συνόρων του. 

Σήμερα, χωρίς κανέναν δισταγμό, επιχειρεί να επιβληθεί το ίδιο σε όλους. Με τις πουλημένες τηλεοράσεις και τις αγορασμένες συνειδήσεις. Με δυνάμεις καταστολής, αποτελούμενες από μυαλά χυλό, φυλαγμένα σε άδεια κράνη. Με κορμιά χωρίς καρδιά, κρυμμένα πίσω από ασπίδες. Με ρόπαλα που βαστούν χέρια χωρίς νεύρα. Με πιστόλια γεμάτα που στέκουν απέναντι σε μανάδες που χάνουν παιδιά, σε πατεράδες που δεν έχουν σύνταξη, σε αδέρφια που δεν έχουν δουλειά και μέλλον, σε εαυτούς με ίδιο αίμα που υφίστανται την ίδια εκμετάλλευση απ’ αυτούς που φυλάνε ενάντια σ' αυτούς που βαράνε. 

Ο πλούτος, φίλε, για να επιβιώσει θα σκαρφιστεί πολλά τέτοια. Στρέφει αδερφό ενάντια στον αδερφό και γιο ενάντια στον πατέρα. Μας μοιράζει ψίχουλα και διασκεδάζει. Μας σκοτώνει και χορεύει πάνω στα πτώματά μας γελώντας σαρδόνια. Μας λέει εσύ θα ζήσεις το μήνα σου μ ‘ αυτά που σπαταλάω εγώ σε ένα δευτερόλεπτο του λεπτού της ώρας. Θα περάσεις όλη σου τη ζωή μ’ αυτά που βγάζω εγώ σε μια ώρα της μέρας. Οι μόνοι που μπορούν να αντισταθούν και να αλλάξουν αυτή την αδικία είναι οι συνειδητοποιημένοι λαοί. Στη Γαλλία, ελπίζουμε οι πολίτες να διαθέτουν και την καλλιέργεια και την παιδεία για να συνειδητοποιήσουν την ταξική θέση τους και να αντισταθούν μέχρι τέλους. 

Γιώργος Ανδρεάδης