Και τώρα;

Σάββατο, Αυγούστου 08, 2015

Αν κάποιος κατηγορεί το σύριζα μια φορά για πασοκική κατρακύλα, σωστά κατά την άποψή μου, θα πρέπει να κατηγορήσει το πασόκ 10 φορές που μας έχωσε στο λάκκο, τη νδ με τους χουντοφασίστες βουλευτές της (όχι όλοι) και την εν γένει προς την ακροδεξιά ροπή της 100 φορές, και τις συγκυβερνήσεις παντός καιρού με το νεοφιλελεύθερο μοντέλο κολλημένο στο κούτελο 1000 φορές.
Και ας μη μπούμε στη συζήτηση του αν η πολιτική που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα  τα τελευταία 40 χρόνια ήταν κρατικοδίαιτη η νεοφιλελεύθερη. Το καπιταλιστικό μοντέλο αποδεδειγμένα φαλίρισε. Όλες οι δυτικές οικονομίες έχουν πρόβλημα με χρέη πολύ μεγαλύτερα από το δικό μας και αυτές που υποτίθεται ότι έχουν κέρδη αυτά είναι χτισμένα πάνω σε τάφους ξεκληρισμένων λαών. Δείτε Αφρική, Ασία, Μέση Ανατολή, Νότια Αμερική, Βαλκάνια και τώρα όλο το νότο της Ευρώπης. Ο καπιταλισμός δια πυρός και σιδήρου ισοπέδωσε και ισοπεδώνει στο όνομα του ματαιόδοξου κέρδους την ίδια την ύπαρξη. Την ύπαρξη όχι ως ανθρώπινο γένος αλλά την ύπαρξη ως αρχή της ζωής.

Προσωπικά μ’ αφήνει παγερά αδιάφορο και ο σοσιαλισμός και ο κομουνισμός. Εκείνο που θέλω είναι να είμαι λεύτερος ανάμεσα σε άλλους λεύτερους που δεν θα με περιμένουν στη γωνία με το όπλο στο χέρι και τη σφαίρα στη θαλάμη επειδή είμαι διαφορετικός, που δεν θα χτίσουν πάνω μου και πάνω σε κανέναν άλλον διαφορετικού χρώματος και ιδεών την φιλόδοξη αυταπάτη του αλχημιστή της ζωής και του θανάτου. Πολύς ο δρόμος και δύσβατος γιατί κι εγώ «χαλασμένος» είμαι. Δηλώνω όμως ότι με χαρά θα ήθελα να τον περπατήσω.      


Γιώργος Ανδρεάδης