Όλοι μας έχουμε ακούσει άλλος λίγο, άλλος πολύ, για το μπάρμπα Γιάννη τον Κανατά.
Ήταν η εποχή που στην παλιά Αθήνα ο συμπαθής μπάρμπα Γιάννης πουλούσε νερό στους κατοίκους των Αθηνών.
Ήταν ένας από τους εμπόρους νερού της εποχής εκείνης και ήταν ιδιαιτέρως συμπαθής στον κόσμο. Έγινε τραγούδι και αργότερα ταινία.
Το 1924 μας ήλθε η αμερικανική εταιρεία ΟΥΛΕΝ που με τη συμμετοχή της εθνικής τράπεζας δημιούργησε σοβαρή υποδομή για την ύδρευση της πρωτεύουσας.
Στην υπόλοιπη Ελλάδα οι δήμοι και οι κοινότητες είχαν αναλάβει τη διαχείριση του νερού στις περιοχές τους.
Το 1974 οι αμερικανοί αποχωρούν και πωλούν το μερίδιό τους στην Εθνική Τράπεζα, η οποία έχει ιδρύσει στο μεταξύ την Ελληνική Εταιρεία Υδάτων (ΕΕΥ).
Το 1980 ιδρύεται η ΕΥΔΑΠ και ψηφίζεται ο νόμος 1069 που δίνει τη δυνατότητα στους δήμους να ιδρύουν δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης.
Στην Πάρο το 2000 με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ιδρύθηκε η ΔΕΥΑ Πάρου η οποία εδώ και 23 χρόνια συνεχίζει να οργανώνει και να αναπτύσσει σημαντικό έργο και στην ύδρευση και την αποχέτευση, ανεξάρτητα και πέρα από την όποια δημοτική αρχή.
Εμείς οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους εργαζόμενους της επιχείρησης και στον Γενικό Διευθυντή της κ. Νίκο Καραμανέ.
Στη χθεσινή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο ΕΠΑΛ με πρωτοβουλία των εργαζομένων με αφορμή την παγκόσμια ημέρα νερού, καταδικάστηκε από όλους τους ομιλητές εκπροσώπους φορέων η κυβερνητική απόφαση με την οποία η πλειοψηφία της Βουλής και με αντίθετο το σύνολο της αντιπολίτευσης, άνοιξε την πόρτα για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Είναι μια απόφαση που μετατρέπει το νερό από κοινωνικό αγαθό σε εμπορεύσιμο είδος.
Ντροπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου