Πριν μερικές μέρες, στο πλαίσιο του Δημοτικού Συμβουλίου που έγινε για τον απολογισμό του Δήμου, ακούστηκε από Δημοτικό Σύμβουλο ότι οι υπάλληλοι του Δήμου δεν έχουν δικαίωμα κριτικής προς την προϊστάμενη αρχή. Επειδή, λοιπόν, πολλά ακούγονται και μάλιστα όχι μόνο από επίσημα χείλη αλλά και μέσα σε πολιτικά όργανα τα οποία δημοσίως συνεδριάζουν και τα παρακολουθεί ο κόσμος, αναγκαζόμαστε να σας θυμίσουμε τα παρακάτω:
ΦΕΚ 143/Α΄/28-6-2007
Νόμος 3584: Κύρωση του Κώδικα
Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων
Μέρος Α. Μόνιμο Προσωπικό
Κεφάλαιο Δ. Δικαιώματα των
Υπαλλήλων
Β. Θεμελιώδη Δικαιώματα
Άρθρο 52. Ελευθερία της Έκφρασης
Παράγραφος1
«Η ελευθερία της
έκφρασης των πολιτικών, φιλοσοφικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, όπως και των
επιστημονικών απόψεων και της υπηρεσιακής
κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής, αποτελεί δικαίωμα των υπαλλήλων και τελεί υπό την εγγύηση του
Κράτους. Δεν επιτρέπονται διακρίσεις των υπαλλήλων λόγω των πεποιθήσεων
ή των απόψεών τους ή της κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής».
Καλά θα κάνει η Δημοτική Αρχή κι αυτοί που την
εκφράζουν, πριν εκτοξεύσουν ανυπόστατες κατηγορίες εναντίων των εργαζομένων και
μάλιστα δημοσίως, να δώσουν την πρέπουσα προσοχή στο τεράστιο πρόβλημα της
υποστελέχωσης των υπηρεσιών, της έλλειψης προσωπικού, των παράνομων αποφάσεων
για εργασία και να διαβάσουν καλύτερα τους νόμους της πολιτείας που υπηρετούν.
Οι πολίτες ενός τόπου, υπό οποιαδήποτε ιδιότητα,
ασκούν πολιτική και σκέφτονται πολιτικά. Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, ο
άνθρωπος είναι ον πολιτικό. Με αυτή την έννοια υπάρχουν άνθρωποι που εκφράζουν
ελεύθερα την πολιτική τους άποψη και υπάρχουν και πολιτικά όργανα, όπως τα
κόμματα και οι παρατάξεις, οι άνθρωποι των οποίων εκφράζουν στρατευμένη
πολιτική. Καλό θα είναι, επιτέλους, αυτές τις δύο έννοιες της πολιτικής
επιστήμης να τις διαχωρίσουμε.
Από το ΔΣ του Σ.Ε.ΟΤΑ.Π.Α.